Kaukaska Trylogia

Z okazji obchodzonego w niektórych krajach 2 marca Dnia Książek, my (czyli blogerzy językowi i kulturowi zrzeszeni wokół TEGO bloga) postanowiliśmy przygotować błyskawiczną akcję- serię wpisów z książką jako wspólnym mianownikiem. Przez siedem marcowych dni uaktywniać się będą kolejne linki zabierające w podróż po świecie literatury z całego świata. 
Zapraszam do lektury!



Wiele razy wspominałam już, że od jakiegoś czasu zapanowała w Polsce moda na Gruzję. Jednym z objawów tej mody jest wysyp publikacji związanych z tym krajem. Jako osoba zainteresowana tematem (ale niestety również dosyć wybredna), staram się nadążać za kolejnymi pozycjami, ale niestety większość z nich nie przypadła mi do gustu. Albo ślizgają się tylko po powierzchni, powielając sztampowe opinie sprowadzające się do banalnego opisu przyrody, przyjaznych tubylców i super wina, albo są napuszone i ogłuszają sucho podawanymi faktami historycznymi, albo mimo ciekawie zapowiadającej się treści styl ich napisania jest kompletnie niestrawny.  

Natomiast jaśniejącym diamentem w tym zbiorze okazała się dla mnie tzw. "Kaukaska Trylogia" autorstwa Wojciecha Góreckiego. Składają się na nią trzy książki- "Planeta Kaukaz", "Toast za przodków" i "Abchazja". Pierwsza część skupia się na Kaukazie Północnym, druga na krajach Zakaukazia (Gruzja, Armenia, Azerbejdżan), a trzecia porusza tematykę państwa-nie-państwa Abchazji. Wszystkie bazują na osobistych doświadczeniach i przemyśleniach Autora, który wiele lat mieszkał i podróżował po Kaukazie. Całość zaczyna się świetnym zdaniem pokazującym, z czym będziemy mieć do czynienia: 
"Planeta zamyka się między Morzem Czarnym na zachodzie a Morzem Kaspijskim na wschodzie oraz między równiną Donu na północy a Turcją i Iranem na południu. Mierzy czterysta czterdzieści tysięcy kilometrów kwadratowych. Tyle, co Szwecja. Niewiele. A jeśli nie liczyć pasa stepów- jeszcze mniej. Wypełnia tę przestrzeń zagmatwana mozaika ludów, kultur i religii."

Każda z tych trzech książek to ciąg pojedynczych historii, które zebrane razem są ogromną skarbnicą wiedzy o "Planecie Kaukaz". Autor nie ocenia ani nie wyciąga pochopnych wniosków, przedstawia po prostu różne klimaty Kaukazu przez pryzmat zwykłych, niczym nie wyróżniających się osób oraz drobnych zdarzeń z ich dnia codziennego. Dla pokazania szerszego obrazu, w książkach pojawiają się też opowieści o osobach znanych w regionie (choć dla nas będących z reguły zupełnie obcymi postaciami) i mających wpływ na to, jak kształtuje się jego historia. Wplecione są w to kaukaskie legendy, anegdoty, historie z gazet, a tam gdzie jest to potrzebne, także kontekst historyczny podany w bardzo przystępnej, ale nie prostackiej formie. Losy pojedynczych osób splatają się w wielką, barwną mapę Kaukazu z milionem lokalnych odcieni i smaczków. W tych książkach Kaukaz żyje, pokazuje swoje prawdziwe oblicze, a właściwie sto różnych obliczy. Jest tu miejsce na zadumę, podziw, delikatną ironię, zmęczenie, smutek, niechęć, szczęście, marzenia. Opowieść płynie naturalnie, wątki luźno się ze sobą wiążą, a każda kolejna historia przynosi mnóstwo ciekawych informacji. 

Myślę, że "Kaukaska Trylogia" zrobiła na mnie tak wielkie wrażenie, bo idealnie opisuje to, co ja sama obserwowałam mieszkając w Gruzji, a czego nie potrafiłam precyzyjnie ująć w słowa. Czytając niektóre zdania, jak gdybym słyszała swoje myśli. "Nieuleczalna kaukaska choroba: każdy musi być najstarszy, najodważniejszy, najbardziej gościnny. I każdy - najbardziej pokrzywdzony. Sto narodów wybranych. Na paruset tysiącach kilometrów kwadratowych. Kto się nie zgadza- ten wróg. Kto wątpi- tego podkupili. A kto się zbyt szczegółowo dopytuje- nie ma serca."- ten cytat zapadł mi w pamięć na dobre. Nigdzie nie znalazłam trafniejszej definicji tego, jak funkcjonuje Gruzja, Abchazja i cały region. 

Jeśli szukacie dobrej, ciekawej, zgłębiającej temat, a jednocześnie przystępnie napisanej literatury o Kaukazie, to trzy książki Wojciecha Góreckiego powinny znaleźć się na Waszej liście. Można je czytać w dowolnej kolejności (ja przypadkiem zaczęłam od końca, czyli od "Abchazji"), można je pochłonąć hurtem lub dawkować, zależnie od nastroju. Ja wracam do nich co jakiś czas i zawsze znajduję w nich ducha świata, który leży nie tak wcale daleko geograficznie, ale o kosmos oddalony mentalnie.

Zapraszam też do przeczytania pozostałych wpisów w ramach naszej akcji, które znajdziecie pod tymi linkami (aktywującymi się o godz. 10:00 w kolejnych dniach zgodnie z przedstawionym kalendarzem):

1 marca

Angielski dla każdego:  Tydzień książki

Japonia-info.pl: "Genji monogatari" - pierwsza powieść świata

Dagatlumaczy.pl: “Wielka przygoda Myszki Mozzarelli”

2 marca

Angielska Herbata: Czytanie a nauka języka obcego

Finolubna: Tydzień Książki: Polskie wydania fińskiej literatury w ostatnich latach

3 marca

Angielski C2: Mój ranking książek Donaldson

FRANG.pl: Bajki dla dorosłych

4 marca 

Enesaj.pl: Pięciu zapomnianych autorów

Francuski przez Skype: Książkowe idiomy

5 marca           

italia-nel-cuore: W 80 książek dookoła Włoch - lista 80. książek o Włoszech…

Biały Mały Tajfun: Tydzień Książki

Language Bay: Tydzień książki 
6 marca

Szwecjoblog: Tydzień Książki 

7 marca

Moja Alzacja: "Chwała mojego ojca", najlepsza książka o Prowansji

Suahili online: Tradycyjna literatura suahili

Français mon amour: Wokół książki po francusku