Jak wielkie ptaki

Kompletnie nie znam się na tańcach i z trudnością odróżniam ich podstawowe wersje, natomiast dla określenia ich piękna stosuję prosty system: „podoba mi się- nie podoba mi się”. Gruzińskie tańce narodowe mają w sobie coś tak pociągającego, że właściwie moja skala musi zostać uzupełniona o jeszcze jeden stopień- „bardzo mi się podoba”. Kojarzą mi się one nieodparcie z ptasimi rytuałami godowymi- kobieta kusi, zerka, zaprasza, ale ucieka, a mężczyźni stroszą pióra, rozkładają skrzydła, rywalizują między sobą a jednocześnie skupiają całą uwagę na przyciągnięciu dziewczęcych spojrzeń. Kobiety są dumne, zwiewne, w długich szatach jak bajkowe księżniczki. Mężczyźni to wojownicy, butni, silni, nieco natarczywi. Po prostu fascynujące przedstawienie! 

Przykłady takiego pięknego tańca znaleźć można chociażby tutaj: 
http://www.youtube.com/watch?v=z69aozwPWXk
http://www.youtube.com/watch?v=8cInVUOmt_U

Co jest równie niesamowite, tańce te nadal żyją, każdy przeciętny nastolatek potrafi je zatańczyć i bardzo często na imprezach gdy puszczana jest tradycyjna muzyka gruzińska pary czysto spontanicznie wstają od stołu i rozpoczynają cały rytuał skomplikowanych ruchów kontrastujący z dżinsową odzieżą czy modnymi obecnie ciuchami (znalazłam odpowiedni filmik http://www.youtube.com/watch?v=72iiZAUMku0 i zapewniam, że takie coś widywałam kilka razy na żywo podczas zwykłych kolacji w knajpie) . Fascynujące!!!